جمعیت :  5,420,280 نفر(July 2004 est.)

امید طول عمر :  54سال

رشد سالانه جمعیت :  2.3% درصد(July 2004 est.)

مساحت :  462,840 کیلومتر مربع

خط ساحلی :  5,152کیلومتر مربع

مختصات جغرافیایی :  6درجه جنوبی و 147 درجه شرقی

نقشه جفرافیایی

نقشه سیاسی

حکومت :  109 عضو پارلمان براي دوره‌اي پنج ساله با راي تمامي افراد بالغ انتخاب مي گردند. ملكه بريتانيا حكمران پاپوا گينه نو نيز هست و نماينده وي يعني فرماندار كل شخصي را به نخست وزيري انتصاب مي كند كه به پارلمان پاسخگوست.  احزاب عمده سياسي عبارتند از: • جنبش دموكراتيك خلق • حزب پانگو • حزب ملي • حزب متحد

دفاع :  كل نيروهاي مسلح: 840/3 (1991) به علاوه 600/4 پليس شبه نظامي مرزي. خدمت سربازي : ندارد.  ايالات پاپوا گینه نو نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز انگا 12,800 واباگ اورو(ايالت شمالي سابق) 22,800 پوپوندتا ايالت غربي 99,300 دارو ايالت مركزي 29,500 پورت مورزبي سپيك شرقي 42,800 وواك سليمان شمالي (بوگانويل سابق) 9,300 آراوا(بوكا) سنداون(سپيك غربي سابق) 36,300 وانيمو سيمبو (چيمبو سابق) 6,100 كوندياوا گلف 34,500 كرما مادانگ 29,000 مادانگ مانوس 2,100 لورنگائو موروبه 34,500 لئه ميلن بي 14,000 آلوتائو (سامارا) نيو آيرلند 9,600 كاوينئنگ نيو بريتان شرقي 15,500 رابائول نيو بريتان غربي 21,000 كيمبه هايلندز جنوبي 23,800 مندي هايلندز شرقي 11,200 گوروكا هايلندز غربي 8,500 مائونت هگن ناحيه پايتخت ملي 240 پورت مورزبي هر كدام از 20 ايالت دولت محلي خود را دارد.

تاریخ

منطقهٔ پاپوا گینهٔ نو از سال ۱۹۰۶ به وسیله استرالیا اداره می‌شد. پاپوا گینهٔ نو از سال ۱۹۴۲ تا سال ۱۹۴۵ در اشغال ژاپن بود. این کشور در ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۷۵ از استرالیا استقلال خود را به دست آورد و سپس در ۱۰ اکتبر همان سال به عضویت سازمان ملل متحد در آمد.

سیاست

پیاآس وینگتی از جنبش دموکراتیک خلق در سال ۱۹۹۲ نخست وزیر شد. گهگاهی شورش‌هایی از سوی ارتش انقلابی بوگاینویل به منظور دستیابی به استقلال جزایر بوگاینویل صورت می‌پذیرد که به علت تشتت و پراکندگی این گروه هیچگاه منتج به نتیجه نبوده‌است. در سال ۲۰۰۲ میلادی سر مایکل سوماره به سمت نخست وزیر و در سال ۲۰۰۴ نیز سر پائولیانس ماتانه له عنوان فرماندار کل منصوب شدند.

تقسیمات کشوری

پاپوا گینهٔ نو دارای ۲۰ ایالت می‌باشد: ۱ - مناطق مرکزی (Central)

۲ - چیمبو (Chimbu)

۳ -‌های لندز شرقی (Eastern Highlands)

۴ - بریتانیای شرقی جدید (East New Britain)

۵ - سپیک شرقی (East Sepik)

۶ - انگا (Enga)

۷ - گالف (Gulf)

۸ - مادانگ (Madang)

۹ - مانوس (Manus)

۱۰ - میلن بی (Milne Bay)

۱۱ - موروبه (Morobe)

۱۲ - نیو ایرلند (New Ireland)

۱۳ - مناطق شمالی (Northern)

۱۴ - بوگاینویل (Bougainville)

۱۵ -‌های لندز جنوبی (Southern Highlands)

۱۶ - مناطق غربی (Western)

۱۷ -‌های لندز غربی (Western Highlands)

۱۸ - بریتانیای غربی جدید (West New Britain)

۱۹ - ساندون (Sandaun)

۲۰ - نشنال کاپیتال (National Capital)

جغرافیا

پایتخت این کشور شهر پورت مورسبی (Port Moresby) با ۲۵۴٬۱۵۸ نفر جمعیت می‌باشد.

مساحت پاپوا گینهٔ نو ۴۶۲٬۸۴۰ کیلومتر مربع و جمیعت آن ۶٬۳۰۰٬۰۰۰ نفر است.

از شهرهای مهم پاپوا گینهٔ نو می‌توان به : لائه ۱۲۰٬۰۰۰ نفر، مادانگ ۲۷٬۴۲۰ نفر، وواک ۲۵٬۱۴۳ نفر و گوروکا ۲۵٬۰۰۰ نفر اشاره کرد.

پاپوا گینهٔ نو دربر گیرندهٔ شرق جزیرهٔ گینهٔ نو (نیمهٔ غربی این جزیره متعلق به اندونزی و ایالت ایریان جایا (ایریان باختری) نام دارد) به همراه بیش از ۶۰۰ جزیرهٔ دیگر می‌باشد.

پاپوا گینه نو در نیمکره شرقی کره زمین و درشمال کشور استرالیا واقع شده‌است.

از کوه‌های بلند آن می‌توان به بانگتا (۴۱۰۷ متر ارتفاع) - ویکتوریا (۴۰۷۴ متر ارتفاع) - ساکلینگ (۳۴۲۱ متر ارتفاع) اشاره نمود.

رودهای مهم آن فلای - سپیک - رامو هستند.

این کشور جزیره‌ای از سه طرف با دریاهای : بیسمارک - سلیمان -و مرجان احاطه شده‌است.

این کشور یکی از کشورهای قاره اقیانوسیه به شمار می‌رود و پس از استرالیا بزرگترین و پرجمعیت‌ترین کشور این قاره‌است.

 مردم

۸۴٪ نژاد این کشور را پاپوا گینهٔ نویی و ۱۵٪ را ملانزیایی تشکیل می‌دهند، و یک درصد بقیه نیز از سایر نژادها هستند.

همچنین دین ۶۳ ٪ از پاپوا گینهٔ نویی‌ها، پروتستان و ۳۰ ٪ هم کاتولیک می‌باشد.

زبان انگلیسی و توک پیسین زبانهای رسمی و زبان موتو زبان ملی پاپوا گینهٔ نو هستند.

اقتصاد

واحد پول پاپوا گینهٔ نو، کینا با واحد جزء (توئا) نام دارد. صادرات پاپوا گینهٔ نو را مس، طلا و الوار تشکیل می‌دهند. پاپوا گینهٔ نو عضو کشورهای مشترک المنافع است.

هر کینا برابر ۱۰۰ توئا می‌باشد. همچنین یک کینا برابر با ۳۲۴۱ ریال ایران می‌باشد.(طبق قیمت تابستان ۱۳۸۷)

منابع:http://www.tebyan.net & http://fa.wikipedia.org